Heren 2 glorieus victorieus in duel van emotie
-Zwaag - Heren 2 moest zijn volledige zaterdagse vrije weekenddag compleet wijden aan de pittige uitwedstrijd tegen het altijd lastige Wham Wham 1 en ver weg gedachte Zwaag. Jokertje heeft zich voor de gelegenheid verkleed als Houthakker en komt linea recta uit het bos waar hij enkele ferme bomen om genade heeft doen smeken. Het blijkt een uitstekende warming up te zijn geweest want mede dankzij een uitmuntende Houthakker wordt de thuisploeg huilend naar huis gestuurd (0-4).
Alvoco 2 begint huilend met de pet op aan de wedstrijd ondanks de gedegen voorbereiding bestaande uit enkele oliebollen en beren vermomd als schattige beertjes. Volgens de analytici ligt het aan de gezamenlijke suikerspiegel van de mannen die na een stif kwartier tot een nulpunt is gezakt. Maar mede door een groot aantal beslissingsloze beslissingen van de net meerderjarige scheidsrechterin, die de agressie aan beide kanten van het net laat bloeien, komen de Alkmaarders eindelijk in hun spel. De Tuijnman en Slakkie zorgen er aan de buitenkant voor dat het onkruid op tijd gewied wordt en de Olifant daardoor niet in de rimboe hoeft rond te stampen. Na dubbel fout nummer 12 te hebben doorstaan, vinden de bezoekers het genoeg en wordt er naar een hogere versnelling geschakeld om de set snel af te sluiten, wat uiteraard ook lukt (20-25).
Tijdens de veldwissel wordt door beide teams besloten om het appelleren tegen de scheidsrechterlijke dwalingen tot een miniem te beperken en een eed af te leggen waarin gezworen wordt zo eerlijk als goud dubieuze punten toe te geven. Het duurt even voordat iedereen eindelijk de eed heeft afgesloten met de woorden "Zo waarlijk helpe mij God almachtig", waarbij tegelijkertijd de twee voorste vingers van de rechterhand opgestoken zijn, maar het resultaat mag er dan ook wezen. Het spel vloeit als een rivier die net een dam doorbroken heeft. Beide teams laten elkaar weinig toe, waardoor het tot het eind spannend blijft. Alvoco 2 blijkt toch de stalenere zenuwen te hebben en beslist ook deze set in zijn voordeel (23-25).
De Alkmaarders zetten het goede spel voort in het derde speldeel. Doordat Slakkie en de Tuijnman veel werk hebben verzet in de voorgaande sets heeft de Macaroni-pinguïn statistisch gezien vrij weinig hoeven te doen, zodat hij nu fris en fruitig voor zijn meegekomen oogappeltjes kan schitteren. Ook de Houthakker laat van zich spreken op het midden. Zijn directe tegenstander is zo onder de indruk van de machtige verschijning aan gene zijde van het net, dat hij keer op keer het hazenpad kiest. Hierdoor kunnen er talloze ballen ingehakt worden en groeit de voorsprong snel (15-22). Dan wordt de luitenant-admiraal-generaal in spé uit het kraaiennest geroepen om de plaats in te nemen van Slakkie. De thuisploeg ziet dit als een signaal om het over een andere boeg te gooien en opportunistischer te gaan spelen. Dit werkt verbazingwekkend goed, want Wham Wham kruipt langzaam maar zeker in het kielzog van de Zeven Provinciën. Maar voordat Alvoco 2 de boordkanonnen moet gaan klaarmaken om de thuisploeg het zwijgen op te leggen, zorgt de Houthakker er hoogstpersoonlijk voor dat er geen spaan heel gelaten wordt van de hoop van de Zwagers door meedogenloos het laatste punt binnen te friemelen (23-25).
De bezoekers laten de zeilen vervolgens even vieren met als logisch gevolg dat Wham Wham het initiatief met alle beschikbare handen vastgrijpt (22-17). Dit gaat lang goed tot het moment dat Slakkie opnieuw het slagveld betreedt in de plaats van Pinokkio. Met een authentieke onderhandse achterover gespeelde hengelbal van Slakkie wordt de sprint ingezet. De Houthakker serveert daarna de tegenstander volledig zoek, zodat in een mum van tijd de achterstand is weggespeeld (22-22). Dan blijft het even stuivertje wisselen tussen beide teams met de vraag wie het eerste over de finishlijn zal komen. Uiteindelijk zijn de stalen zenuwen nog altijd in bezit van de Alkmaarders, zodat voor het eerst in de geschiedenis van het seizoen 2012/2013 Alvoco 2 vijf punten achter zijn glorieuze naam mag schrijven (24-26).
De arbitrale eenling is na de wedstrijd zo onder de indruk van het magistrale spelgenot, dat ze uit emotie in tranen uitbarst. Deze gedenkwaardige zaterdag zal voor eeuwig in haar geheugen gegrift staan en meenemen tot in haar graf.