Aparte muziek, vreemde scheids en sfeerverlichting
- Warmenhuizen-
Hoewel 19:00 uur door de meeste teamleden als een lastige aanvangstijd wordt gezien waren we om 18:45 uur bijna compleet aanwezig in het pittoreske Warmenhuizen. Er was slechts een laatkomer die eigenlijk liever in Tuitjehoorn had gespeeld. Volgens de Nevobo zouden we kansloos met 4 - 0 ten onder gaan dus veel te verliezen hadden we niet en onder het genot van een soort Arabisch klinkende house werd begonnen aan de warming up.
Het invullen van het wedstrijdformulier gaf een kleine complicatie, onze aanvoerder, die vandaag niet aanwezig kon zijn, heeft de spelerskaarten altijd bij zich en er was geen overdracht geweest, kortom geen spelerskaarten, maar de moderne technologie bracht uitkomst en de kaartgegevens konden vanaf een telefoon overgeschreven worden.
Vandaag hadden we niet 1 maar 2 scheidsrechters, dit i.v.m. de VS3 opleiding. Helaas bleek de hoofdscheidsrechter duidelijk te willen laten zien hoe het moest en wie de baas was, hetgeen niet bijdroeg aan het spelplezier. Op zich is er niets mis met een scheidsrechter die zich aan de protocollen houdt en balbehandelingen technisch streng beoordeeld. Alleen op het moment dat het lijkt dat de scheidrechter slechts 1 goed oog heeft en dat oog op jouw helft van het veld gericht is, wordt het al snel heel vervelend. En het vreemdste was nog dat zijn slechte en goede oog per set van kant leken te wisselen, wellicht had hij slechts 1 lens bij zich en deed hij die tijdens de wissel in zijn andere oog.
De eerste set begon aardig en bij een stand van 0-9 mocht Dinto voor het eerst gaan serveren. En ondanks een inhaalrace van Dinto, werd de set binnengehaald. De tweede set begon aardig, maar 2 sterke service beurten van Dinto zorgden ervoor dat het gat onoverbrugbaar werd en deze set verloren ging. In de derde set was het spel van onze kant zwakjes, voornamelijk de passing liet te wensen over, waardoor ~97,325 % van de aanvallen (als ze al kwamen) over de buitenkant ging. Door de voorspelbaarheid, konden we niet genoeg druk zetten en ging de set kansloos verloren.
Het uitrusten in de 3e set had blijkbaar goed gedaan en in de 4e set ging het gelijk op. Ondanks een sabotagepoging van de zaalleiding door het licht uit te doen, bleven we scherp, was de passing beter en was het mogelijk om gevarieerder aan te vallen. Met de kleinst mogelijke marge werd de set binnengesleept en mochten we aan de 5e set beginnen.
De 5e set ging gelijk op, maar in stijl, een wilde afzwaaier die meters uitging, werd het laatste punt verloren.
Conclusie, niet onze beste wedstrijd, vooral het niveauverschil in de verschillende sets was te groot. Maar wel ons puntentotaal verdubbelt en genoeg trainingsstof voor de komende 3 jaar.